اهمیت راه در شهرسازی شبکه های اصلی ارتباطی، مهم ترین و حساس ترین فضاهای عمومی یک شهر را تشکیل می دهند زیرا درصد زیادی از سطح شهرها به این فضاها اختصاص یافته است، مهم ترین عنصر اصلی شکل شهر هستند، محل اتصال و ارتباط فضاها با فعالیتهای شهری به یکدیگر می باشند، نماد فرهنگی اند و بالاخره مهم ترین ابزار طراحی شهری راه های ارتباطی به شمار می آیند.

راه عاملی است که به طور کامل با استفاده از آن، حرکت امکان پذیر می شود. از این رو راه ممکن است خیابان، جاده و یا خطوط راه آهن باشد. این عوامل اهمیت ویژه ای دارند بسیاری از مردم هنگامی که در شهر حرکت می کنند، آن را می بینند و در امتداد راه است که عوامل محیطی گوناگون قرار می گیرند و با یکدیگر بستگی و ارتباط می یابند.
مسیرها در ذهن شهروندان نه تنها خطوطی هستند که ارتباط و اتصال نقاط مختلف شهر را امکان پذیر می سازند، بلکه فضاهایی را تصویر می کنند که به صورت روزمره بیشترین حیات جمعی را در خود جای می دهند. به ویژه اینکه عمده ترین سهم را نسبت به سایر فضاهای شهری به خود اختصاص می دهند. بر این مبنا دیگر نمی توان آنها را معبر یعنی محل عبور لقب داد. این فضاها مسیرهایی هستند که در ذهن شهروندان با حس و حال و وقایع مختلف عجین شده است.

شهرستان 40هزاز نفری بشاگرد بدلیل نبود مدیریت جهادی در طول انقلاب تنها 20 درصد راه ارتباطی آسفالته دارد که این راهها بدلیل بارش باران از بین رفته  یا در حال نابودی هستند، متاسفانه نگاه مدیریتی در بشاگرد بسیارمطلوب نیست و عملکرد مدیران منصوبی غیر بومی نتوانسته مشکلات موردی این شهرستان را رفع کنند.

امروزه صاحبنظران بین المللی بر این اعتقاد هستند که باید جدای از سیاست ها و استراتژی های کلان توسعه، به طور ویژه ومشخص به امر توسعه روستاها و ریشه کنی فقر گسترده ای که بر آنها حاکم است، پرداخت. چرا که کمبود درآمد جامعه روستایی و نیز کمبود امکانات اجتماعی موردنیاز روستاها ازجمله خدمات بهداشتی، آموزشی، بیمه و تامین اجتماعی، خطوط ارتباطی، امنیت، آب آشامیدنی، سوخت، برق و... واقعیتی عریان و ملموس است. در مقابل هم، اگرچه بسیاری از دولت ها، برنامه های گسترده و پرهزینه ای را برای بهبود این زیرساخت ها انجام داده اند، اما شواهد نشانگر آن است که این امر به تنهایی نتوانسته است معضلات زندگی روستایی را حل کرده و آنان را از فقر برهاند و سیل مهاجرت از روستا به شهر را کاهش دهد. فرار از این شرایط، توجه عمومی به توسعه پایدار در روستاها و همکاری و همیاری عوامل دولتی و غیردولتی را در کنار مردمان جوامع روستایی طلب می کند. راه روستایی یکی از مهمترین خدمات زیربنایی است که نقش و جایگاه ویژه ای در توسعه مناطق روستائی ایفاء می کند، به طوری که از آن به عنوان شریان حیاتی هر منطقه یاد می کنند.جاده ها علاوه بر حمل تولیدات زراعی، عامل اصلی جابجائی مسافران و پیوند دهنده مناطق روستائی به شهرها می باشند.

از مهمترین شاخصه های توسعه یافتگی در منطقه بشاگرد وجود شبکه حمل و نقل و جاده های ایمن و مناسب برای دسترسی و ارتباط با سایر مراکز مهم کشور است که تاثیر این عامل بر رشد و گسترش سایر عوامل توسعه انکارناپذیر می باشد و زمینه توسعه از جهات مختلف را فراهم می آورد.

کیفیت آسفالت به عوامل متعددی بستگی دارد که استانداردسازی مهم ترین عامل می تواند باشد بنابراین برای رسیدن به استاندارد مورد نظر باید دمای هر منطقه محاسبه شود. در مجموع ایران به ٣ یا ٤ منطقه آب و هوایی تقسیم می شود. البته میزان بارندگی و تابش اشعه خورشید را نیز در مناطق تفکیک شده باید درنظر گرفت، میزان، حجم ترافیک و بستر و سطح راه ها نیز باید بررسی شود. زیرا آسفالت منطقه کم ترافیک و منطقه ای با سطح شیب دار و مسطح کاملا متفاوت است.

سالانه بیش از ٥٠٠ میلیون تن آسفالت در کشور مصرف می شود.این میزان مصرف نقش آسفالت در اقتصاد و توسعه کشور را نمایان می کند و ما نباید هزینه های هنگفت را به راحتی مستهلک کنیم. با این که ١٤٠ سال از تولید آسفالت می گذرد، اما در کشورمان تاکنون شاهد نوآوری و تحولی در این زمینه نبوده ایم. عمر آسفالت در بشاگرد به کمتر از دوسال نمی رسد و به تدریج به علت قصور مسئولان و بازرسان اداره راه و شهرسازی از بیسن می روند و هیچکس پاسخگو نیاز و شریان ارتباطی مردم نیست  از این رو استفاده از تکنولوژی های جدید باید مورد توجه قرار گیرد و روش های سنتی را باید نوسازی کنیم، همچنین استفاده از پلیمرها ضریب اطمینان را افزایش و خطاها را کاهش می دهد

 به طور متوسط ٢٠ درصد از درآمد خانوارهای کشور صرف حمل و نقل می شود، اما متأسفانه در شهرستان بشاگرد کیفیت بسیاری از آسفالت های تولیدی به خاطر نبود نظارت کافی و فناوری مناسب، خیلی پایین است. و با بارش یک باران معمولی از بین می رود و تخریب می شود

در کشور ما دو نوع آسفالت بیشتر مورد مصرف قرار نمی گیرد که در برخی موارد این آسفالت ها با روش های غیراستاندارد تهیه می شوند و در برخی موارد پیمانکاران خود تولید کننده مصالح برای پروژه های عمرانی هستند که قطعا استانداردهای لازم را درنظر نمی گیرند.به هرحال جالب آن که ظاهرا همه می دانند که اساسا صنعت آسفالت ما دچار مشکل است ولی هیچ کس بر خود واجب نمی داند که این ایراد را رفع کند.

*       بحران راه ارتباطی در شهرستان  بشاگرد

شهرستان بشاگرد دارایی 20 درصد آسفالته می باشد و از این بیست درصد 15درصد این مسیرهای ارتباطی بدلیل نبود مدیریت و همچنین واگذاری  راهسازی به افراد غیر متخصص و دارای ژن خوب باعث بوجود آمدن و از بین رفتن تمام آسفالت شده است.

در بشاگرد یکی از نکاتی مهم زیرساخت توجه نمی شود؛راههای ارتباطی رکن و اساس پیشرفت و توسعه جامعه را بهمراه دارد که می تواند موتور تحول این منطقه را به سرعت بحرکت در بیاورد.

شهرستان 40هزاز نفری بشاگرد بدلیل نبود مدیریت جهادی در طول انقلاب تنها 20 درصد راه ارتباطی آسفالته دارد که این راهها بدلیل بارش باران  از بین رفته و در حال نابودی هستند، متاسفانه نگاه مدیریتی در بشاگرد بسیار ضعیف است وعملکرد مدیران منصوبی وغیر بومی در این منطقه نتوانسته اند به مشکلات موردی این شهرستان فائق آیند.

هم اکنون زمان بسیار کوتاهی است برای این همه مشکلات ارتباطی که بتوان همه را در این زمان بسیار اندک به مهرماه و آغاز سال جدید تمام این نواقص که برآمده از نبود و کمبود مدیریت اجرائی در این منطقه است را بهبود بخشید.

یکی از معضلات اجتماعی در بشاگرد همه ساله تعداد زیادی از خانواده‌های مردم بشاگرد و بندر جاسک را آسیب و فشار روحی وارد می سازد، راه ارتباطی و صعب العبور پرسنگلاخ است که جان دانش آموزان و دانشجویان این شهرستان را دچار حادثه می کند، وبهترین درمان و پیشگیری از حوادث زیان بار و جبران ناپذیر است.

تنها بشاگرد 20 درصد راه آسفالته دارد و بیش از مسیر های ارتباطی این منطقه خاکی می باشد، روند گسترش اقتصاد و هزینه های بسیار سنگینی به دلیل نبود زیر ساخت های مناسب را برای مردم و شهرستان متحمل ساخته که با دشواریهای زیادی باید از مناطق سنگلاخی و صعب العبور گذشت، این تنها یکی از مشکلات اصلی تردد در این منطقه است.

ضعف مدیریت در اداره راه و شهرسازی بشاگرد بسیار فراوان است، هر مسئولی که دوماه در مناطق نظیر بشاگرد و جاسک زندگی کند به تمام مشکلات و معایب شهرستان را می شناسد و عینن با چشم خود لمس می کند که چه مشکلاتی برخوردار است.

بارش های باران درشهرستان بشاگرد باعث راهبندان و جاری شدن رودخانه می شود که به همین دلیل بارش آب باران هم همکام تخریب و رقیب روخادنه ها در برهم زدن مسیرههای ارتباطی کمک می کند، متلاسفانه اداره راه و شهرسازی بشاگرد بدلیل واگذاری آسفالت به پیمانکاران و افرادی که هیچ گونه از شرافت و اهمیت کاری خوبی برخوردار نیستند و تنها هدفشان منافع شخصی خودشان و اطرافیان است واگذار می کند کگه همین موضوعات باعث صدمات بسیارسنگین به هزینه های جاری عمرانی و زیرساخت های این شهرستان میشود.

بشاگرد محروم نیست،شهرستان بشاگرد بدلیل بدعهدی بعضی از مسئولان است که نمی خواهند بشاگرد قد علم کند و تحول در این منطقه ایجاد شود،یکی از دلایل اصلی در بشاگرد ضعف مدیریت اجرائی در بخش های همچون راهنمایی و رانندگی،فرمانداری،شهرداری و اداره راه و شهرسازی این شهرستان و استان هرمزگان است که خواسته و یا ناخواسته موتور این منطقه عقب مانده ؛ از ریل توسعه به گردش درنیاوردند.

انتهای پیام//